کیوان حکیم زاده؛ یک ایرانی علیه سرزمین مادری+تصاویر

اقتصاد ایران نوشت: ناو هواپیمابر هری اس. ترومن می‌تواند در هرگونه درگیری نظامی با ایران نقش داشته باشد. فرماندهی خدمه این ناو بر عهده ناخدا کاون حکیم‌زاده است که در دوران انقلاب از ایران گریخته بود.

کاون حکیم‌زاده کودکی بود که به همراه خانواده‌اش در زمان  انقلاب اسلامی در ایران مهاجرت کرد و در شهر کوچکی در میسی‌سیپی پناه گرفت. اکنون، پس از ۴۰ سال، او به منطقه خلیج فارس بازگشته است، این بار به عنوان فرمانده ناو هواپیمابر آمریکایی هری اس. ترومن که با افزایش تنش‌ها بر سر شهادت سردار قاسم سلیمانی، می‌تواند در هرگونه رویارویی با سرزمین سابق خود نقش داشته باشد.

خانواده او در نهایت در خارج از شهر هتیزبرگ، میسی‌سیپی مستقر شدند. او در سال ۱۹۸۷ به نیروی دریایی پیوست و سپس بورسیه تحصیلی نیروی دریایی ROTC را به دست آورد، از دانشگاه کارنگی ملون فارغ‌التحصیل شد و به عنوان افسر پرواز روی هواپیمای E-2 هاوک‌آی، یک مرکز فرماندهی پرنده که سازنده آن آن را “کوارتربک دیجیتال” مأموریت‌های رزمی توصیف می‌کند، فعالیت کرد.

برای بسیاری از ایرانی-آمریکایی‌ها مانند ناخدا حکیم‌زاده که در نیروهای مسلح ایالات متحده خدمت می‌کنند، ارتش امریکا همه چیز است و آنها هیچ تعلقی به سرزمین مادری خود ندارند این تنفر باعث  شده بارها قدردان باشند که به ارتش این کشور پیوستند.

ناخدا حکیم‌زاده در مصاحبه‌ای با ویرجینیان-پایلت: فکر می‌کنم احتمالاً این مسئله دلیل زیادی دارد که چرا تصمیم گرفت  می‌خواهم خدمت کنم و می‌خواهم در این خط کار باشم،”

در طول ۳۳ سال خدمت برای امریکایی ها ، ناخدا حکیم‌زاده که با نام مستعار “هک” شناخته می‌شود، هشت بار بر روی چند ناو هواپیمابر اعزام شده، مأموریت‌هایی بر فراز عراق و افغانستان انجام داده و چندین مدال از جمله لژیون افتخار و ستاره برنزی دریافت کرده است.

او اکنون فرمانده یکی از قدرتمندترین سامانه‌های تسلیحاتی روی کره زمین است ناوی خشمگین با سوخت هسته ای و پرچم جنگی قرمزی که روی آن نوشته شده “آن‌ها را به جهنم بفرست.”

این ناو هواپیمابر قادر است در مدت کوتاهی ده‌ها جت جنگی را با یک انبار مهمات دقیق از بمب‌ها و موشک‌ها به پرواز درآورد. همچنین این یک شهر شناور با بیش از ۵۰۰۰ خدمه است که دارای آرایشگاه‌ها، سالن‌های ورزشی و یک سالن غذاخوری است.

مهاجران مدت‌هاست که بخش بزرگی از ارتش امریکا را تشکیل می‌دهند و  مشکلی برای  کودکی از ایران گریخته و در بزرگسالی به ایالات متحده پیوسته‌اند، وجود ندارد.

“به دلیل جایی که از آن آمده‌ایم، ما بسیار به مسئله آزادی علاقه‌مند هستیم و می‌خواهیم به هر طریقی که می‌توانیم کمک کنیم،” این جمله را یک افغانستانی که در ارتش امریکا خدمت می کند گفته است.

او گفت که در ابتدا از دیدن ده‌ها ایرانی-آمریکایی دیگر در لباس نظامی متعجب شده بود.

او گفت که اکنون با افزایش خشونت‌ها بین ایالات متحده و ایران، کهنه‌سربازان ایرانی دو دیدگاه دارند. بسیاری هنوز خانواده‌های گسترده‌ای در ایران دارند و نمی‌خواهنداین پیوند از بین برود،و بسیاری کینه عمیقی از انقلاب دارند و برایشان فرقی نمی کند چه اتفاقی خواهد افتاد.