رکورد «رشد هزینه اجارهنشینی» شکست
اجارهبهای مسکن در سال۱۴۰۲ با «صعود تاریخی» در شهرها مواجه شد.
پارسینه: دادههای رسمی از نبض اجاره نشان میدهد رشد ۳۹.۶درصدی اجاره کشوری و ۵۲درصدی اجاره تهران در یکسال، «عصر جدیدی در بازار اجارهنشینها» رقم زده که مشخصه اصلی آن، «امکان جبران رشد هزینههای زندگی موجر از محل اجارهداری» است.
سطح تورم اجاره با دو محرک به سطح تورم عمومی رسیده است و همین میتواند عامل محرک عرضه به این بازار شود. در این بررسی، چشمانداز تورم اجاره ۱۴۰۳ ارائه شده است.
مشخصه اصلی این دوره از بازار اجاره مسکن که به صورت محسوس از اواخر دهه 90 –به طور دقیق از سال 99، یعنی دو سال پس از شروع جهش قیمت مسکن- شکل گرفته، «پوستاندازی تورم اجاره» است.
دو علت اصلی این جهش تورم اجاره، تغییر صعودی سطح تورم عمومی و تورم مسکن طی سالهای اخیر بوده است که در نقش سکوهای پرواز تند «هزینه اجارهنشینی» عمل کردند.
این در حالی است که در هر دو بازار اجاره –کشوری و تهران- تا پیش از سال 97، همواره «نرخ رشد سالانه هزینههای زندگی یا همان تورم عمومی»، حدود 1.4 تا 1.5 برابر «رشد سالانه اجارهبها» بود.
تحلیل و بررسی این وضعیت جدید حاکی است، بزرگترین تبعات منفی «تورم 40درصدی اجاره در کشور و 52 درصدی در تهران»، آسیب اقتصادی به معیشت خانوارهای مستاجر است که به شکل «فاکتور گرفتن از خرید خوراکی (کاهش کالری)» و «افت کیفیت زندگی» در حداقل دو سال گذشته خود را نشان داده است.
مهاجرت از مناطق بالای شهر به مناطق پایین و از مناطق پایین به حومه شهرهای بزرگ نیز، عارضه دیگر این تورم تاریخی اجاره در دو سه سال گذشته بوده است.
ارسال نظر