آبله مرغان در کودکان: خطرات و راهکارهای پیشگیری و درمان
یکی از گروههای حساس در رابطه با آبله مرغان در نوزادان و کودکان زیر دو سال هستند.
به گزارش پارسینه، علائم آبله مرغان در کودکان در درجه اول شامل جوشها و تاولهای قرمز رنگ و خارشدار هستند. مدیریت آبله مرغان در کودکان شامل مراقبتهای پوستی مناسب، استفاده از داروهای تسکینی، ارائه مواد غذایی مناسب، ایجاد محیط آرام و مراقبتهای حمایتی است که بهبودی سریعتر، کاهش عوارض و راحتی بیشتر برای کودکان مبتلا را فراهم میکند.
آیا آبله مرغان در کودکان خطرناک است؟
آبله مرغان (یا ویروس واریسلا) به طور کلی یک بیماری خفیف در نوزادان و کودکان است و باعث ایجاد بثورات خارشدار، قرمز رنگ و تاولدار میشود. این بیماری ارتباط نزدیکی با زونا دارد و هر دو بیماری توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد میشوند. اگرچه این ویروس در کودکان شایع است، اما میتواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. کودکان سالم معمولاً بهسرعت از آبله مرغان بهبود مییابند، اما پزشکان آبله مرغان کودک را جدی میدانند زیرا میتواند باعث سایر مشکلات سلامتی شود. یکی از گروههای حساس نوزادان و کودکان زیر دو سال هستند.
از زمان معرفی واکسن آبله مرغان در سال ۱۹۹۵، شیوع این بیماری که زمانی یکی از بیماریهای شایع دوران کودکی بود، کاهش یافته است. بااینحال، آبله مرغان در کودکان زیر ۱۲ سال معمولاً با شدتهای کم تا متوسط و گاهاً شدید ایجاد میشود و عموماً اگر کودک سالم باشد مشکل خاصی ایجاد نمیشود.
بااینحال، این بیماری در نوزادان زیر یک سال و همچنین در کودکانی که واکسن دریافت نکردهاند یا مشکلات و بیماریهای زمینهای دارند میتواند مشکلساز شود. نوزادان تا ۱۲ ماهگی نمیتوانند واکسن را دریافت کنند. بااینحال، گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری نشان میدهد که موارد ابتلا به آبله مرغان در نوزادان زیر یک سال همچنان در افزایش است.
علائم آبله مرغان در کودکان
به ویژه کودکان زیر یک سال و دو سال، شامل جوشها و تاولهای قرمز و خارشآور است. معمولاً این علائم با چند لکه در یک نقطه خاص مثل گردن یا بالاتنه شروع میشود و به تدریج افزایش مییابد. تاولها ممکن است در مکانهای غیرمنتظرهای مانند دهان، پلکها، و حتی ناحیه تناسلی نیز ظاهر شوند که این وضعیت طبیعی آبله مرغان است. بثورات ابتدا بهصورت لکههای قرمز کوچک در صورت، قفسه سینه یا شکم ظاهر میشوند و سپس به سرعت در سراسر بدن پخش میشوند. در بعضی موارد، بثورات ممکن است تا ۱۲ ساعت پس از ظاهر شدن اولین لکهها تمام بدن را پوشانده و به صورت ناگهانی ظاهر شوند. همچنین، علایم دیگری مثل سردرد، گلودرد، تب، و احساس ناخوشی نیز ممکن است مشاهده شود.
در نوزادان، علائم آبله مرغان ممکن است با علایم آنفلوانزا ابتدایی اشتباه شود. تشخیص پیش از ظاهر شدن بثورات برای نوزادان دشوار است، زیرا علائم اولیه آبله مرغان معمولاً با علائم آنفلوانزا متشابه هستند. این علائم ممکن است ۱ تا ۲ روز قبل از ظهور بثورات لکهدار قرمز آغاز شوند. البته در برخی موارد، نوزاد ممکن است هیچ علامت اولیهای نداشته باشد و فقط جوشهای قرمز روی بدن ظاهر شود.
علائم اولیه و مهم آبله مرغان در نوزادان تازه متولدشده و کودکان زیر یک سال تقریباً مشابه است و شامل مواردی مانند تب، ازدستدادن اشتها یا مشکل در تغذیه، خوابآلودگی یا خواب طولانیتر از حد معمول، تحریکپذیری و بیقراری نوزاد، ناراحتی و آشفتگی است.
در کنار این علائم، ممکن است علایم هشداردهندهای نیز مشاهده شود که نشاندهنده وضعیت جدی تری است و در صورت بروز آنها باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد. این علایم شامل بروز بثورات در یک یا هر دو چشم، خوابآلودگی شدید یا ناتوانی در بیدار شدن، گرفتگی گردن، سرفه شدید، استفراغ، ضربان قلب سریع، مشکل در تنفس و لرزش عضلات میشود.
علت آبله مرغان در کودکان
به طور کلی، کودکان و نوزادان در معرض ابتلا به ویروس آبله مرغان قرار دارند، به خصوص اگر واکسینه نشده باشند یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. تماس با مایعاتی که از تاولهای بثورات آلوده ترشح میشود یکی از عوامل ابتلا به آبله مرغان در کودکان است. همچنین، تماس با افراد مبتلا به بیماری، بدون توجه به نوع تماس، میتواند عامل انتقال این ویروس به کودکان باشد. کودکان بزرگتر معمولاً در مدارس یا مراکز مراقبت از کودکان به این ویروس مبتلا میشوند. با این حال، ابتلا کودکان زیر یک سال و نوزادان معمولاً از مادر یا از تماس با افراد مبتلا به این بیماری رخ میدهد.
نحوه انتقال آبله مرغان به کودکان و نوزادان
کودکان و نوزادان اغلب از طریق تماس با ترشحات آلوده، تماس پوستی یا حتی تماس تنفسی با ویروس آبله مرغان به آن ابتلا میشوند. آنها ممکن است در مکانهایی مانند مدارس، زمینهای بازی یا حتی در خانه با این ویروس روبرو شوند. انتقال این ویروس از طریق قطرات عطسه و سرفه فرد مبتلا هم یکی از راههای انتقال آبله مرغان به کودکان است. در نوزادان، انتقال ویروس اغلب از مادر به جنین در دوران بارداری یا پس از آن رخ میدهد. همچنین، نوزادان ممکن است از طریق تماس مستقیم با مایعات ترشح شده از تاولهای بثورات به این بیماری مبتلا شوند.
تشخیص آبله مرغان در کودکان
تشخیص آبله مرغان در کودکان تا قبل از ظهور بثورات پوستی مشکل است، زیرا علایم اولیه اغلب شبیه به علایم آنفلوانزا است و تشخیص آنها از هم مشکل است. با این حال، پزشک معمولاً با مشاهده تاولهای روی پوست بیماری را تشخیص میدهد و ممکن است مایع ترشحی را برای آزمایش ویروس واریسلا زوستر برداری کند.
درمان آبله مرغان در کودکان
بیشتر مواقع، نوزاد یا کودک مبتلا به آبله مرغان نیازی به درمان دارویی ندارند. با این حال، در صورت شدت بیماری، ممکن است از داروهای ضدویروسی برای درمان استفاده شود. به طور معمول، داروهای تسکین دهنده مانند پاراستامول برای تسکین علائم ناراحتی مورد استفاده قرار میگیرند.
درمان آبله مرغان کودکان | شرح درمان |
---|---|
داروی پاراستامول | کاهش تب کودک |
آنتی بیوتیک | درمان عفونت احتمالی تاولها |
داروهای ضدویروسی | تضعیف ویروس آبله مرغان |
پماد کالامین | تسریع بهبودی تاولها |
آنتی هیستامینها | کاهش خارش بدن کودک |
کرمهای آبله مرغان برای کودکان
مهمترین جنبه درمان آبله مرغان در کودکان، مرتبط با درمان زخمها و بثورات آنها است. با استفاده از لوسیون یا کرمهای کالامین، میتوان تا حد زیادی بهبود بخشیدن به تاولها در کودکان و نوزادان را تسهیل کرد.
درمان خارش پوست در آبله مرغان کودکان
آبله مرغان در کودکان و نوزادان علیرغم عدم خطر جدی، میتواند مزاحمتآور باشد. برای کنترل خارش پوست، میتوان از لوسیون کالامین و دیگر لوسیونهای تسکیندهنده، همچنین آنتیهیستامینها استفاده نمود.
درمان خانگی آبله مرغان کودکان
درمان آبله مرغان در کودکان میتواند شامل استفاده از روشهای درمان خانگی نیز باشد. یکی از این روشها استفاده از حمام با آب و بلغور جو خیسشده است که میتواند به کاهش خارش و التهاب بخشی از بثورات کمک کند. همچنین، عسل نیز میتواند جزء گزینههای درمان خانگی برای آبله مرغان در کودکان باشد.
غذا برای آبله مرغان کودکان
برای درمان آبله مرغان در کودکان، موازات با مصرف مایعات بیشتر و از قبیل سوپ هویج و گشنیز که با مایه بهبودی استفاده شده اند، نیاز است. در طول دوره بیماری، رژیم غذایی مایع و غنی میتواند به تسریع فرایند بهبودی کودک کمک کند.
درمان آبله مرغان در نوزادان
به طور کلی، نوزادان سالم نیازی به درمان خاصی برای آبله مرغان ندارند و با گذشت زمان علایم بهبود مییابند. با این حال، برای کاهش خارشها میتوان از کرمها و ژلهای خنککننده مخصوص نوزادان بر روی بثورات استفاده کرد. بهتر است از لباسهای نخی و گشاد برای نوزادان استفاده شود و حمام با آب ولرم نیز میتواند برای تسکین نوزادان مبتلا به آبله مرغان مفید باشد.
عوارض آبله مرغان در نوزادان و کودکان میتواند به صورت جدی باشد و شامل عوارضی نظیر کم آبی شدید بدن، عفونتهای باکتریایی پوست یا بافتهای نرم، ایجاد اسکار دائمی در پوست (که معمولاً در صورت خراشیده شدن لکهها ایجاد میشود)، ذاتالریه، التهاب مغز یا آنسفالیت ویروسی، مننژیت (التهاب بافتهای اطراف مغز و ستون فقرات)، و التهاب سایر قسمتهای بدن از جمله کلیهها، پانکراس، مفاصل، مخچه، بیضهها، چشمها، و آپاندیس میشود. همچنین، سندروم ری که یک بیماری نادر است، ممکن است به عوارض جانبی جدی مانند سوهان مغزی منجر شود.
برای پیشگیری از آبله مرغان در کودکان، واکسن آبله مرغان بعد از هر دو دوز حدود ۹۴ درصد موثر است. نوزادان زیر یک سال نمیتوانند این واکسن را دریافت کنند. این واکسن از ۱۲ ماهگی به کودکان داده میشود و برای بهبود ایمنی در کودکان 4 تا 6 ساله، نیاز به تزریق واکسن تقویتکننده ویروس دارند، زیرا اثربخشی اولین دوز واکسن پس از 5 سال تا حدودی کاهش مییابد.
نوزاد یا کودکی که این واکسن را دریافت نکرده باشد، باید از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان یا زونا دوری کند تا از عوارض شدید آبله مرغان در کودکان جلوگیری شود.
اگرچه با واکسیناسیون ضد آبله مرغان، شیوع این بیماری در کودکان به شدت کاهش یافته است، اما هنوز آبله مرغان میتواند یکی از بیماریهای رایج و مسری در کودکان زیر ۱۲ سال باشد. اگر کودک واکسینه شده باشد، معمولاً علائم بیماری به شدت کمتر و خفیفتر ظاهر میشود و به درمان خاصی نیاز ندارد. با این حال، در نوزادان تازه متولد به دلیل نقص سیستم ایمنی و عدم امکان واکسیناسیون، بیماری ممکن است عوارض جدیتری داشته باشد.
به همین دلیل، اکیداً توصیه میشود که نوزادان از خطر ابتلا به آبله مرغان دوری کرده و حتی مادران نیز تا زمان تولد نوزاد در معرض این بیماری قرار نگیرند، زیرا آبله مرغان به راحتی از طریق تنفس منتقل میشود و بسیار مسری است.
اگر کودک شما به این بیماری مبتلا شده است، حتماً با متخصص اطفال یا پزشک عفونی مشورت کنید تا اقدامات درمانی لازم انجام شود و عوارض جدی احتمالی پیشگیری شود.
ارسال نظر