نگرانی از اولین مورد فلج اطفال در غزه
عبدالرحمن ابوالجدیان ۱۰ ماهه که در میانه جنگی ویرانگر در غزه به دنیا آمد، زودتر از معمول خزیدن را شروع کرد، اما بعد یک روز دیگر برای حرکت کردن تلاشی نکرد؛ به نظر میرسید که پایش چپش فلج شده است.
به گزارش پارسینه به نقل از همشهری آنلاین، سازمان جهانی بهداشت میگوید این نوزاد پسر نخستین مورد تائید شده فلج اطفال در نوار غزه در ۲۵ سال گذشته است.
نوین ابوالجدیان، مادر کودک که تلاش میکند جلوی گریهاش را بگیرد، میگوید عبدالرحمن نوزادی پرانرژی بود. ناگهان، این وضعیت برعکس شد. ناگهان خزیدنش متوقف شد، از حرکت کردن باز ایستاد، و دیگر تلاشی برای نشستن و ایستادن نکرد.
کارکنان مراقبتهای بهداشتی در غزه ماههاست که در مورد احتمال شیوع فلج اطفال هشدار میدهند، زیرا بحران انسانی ناشی از حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه مرتبا در حال افزایش بوده است. تشخیص فلج اطفال در عبدالرحمن بدترین نگرانیهای کارکنان بهداشتی را تائید میکند.
سازمان جهانی بهداشت میگوید پیش از جنگ، کودکان غزه عمدتاً علیه ویروس فلج اطفال واکسینه شده بودند.
اما عبدالرحمن واکسینه نشد، زیرا درست پیش از شروع به جنگ به دنیا آمد و حمله رژیم صهیونیستی خانواده او را مجبور به فرار تقریباً فوری از خانهوکاشانهشان کرد. سپس بیمارستانها هم آماج حملات قرار گرفتند و واکسیناسیون منظم نوزادان در برابر بیماریهای عفونی گوناگون تماما متوقف شد.
فلجی که علاجی ندارد
سازمان جهانی بهداشت میگوید که به ازای هر مورد تشخیص داده شده فلج ناشی از فلج اطفال به احتمال زیاد صدها نفر دیگر به ویروس پولیو، عامل فلج اطفال آلوده شدهاند، اما علائمی از خود نشان نمیدهند. اکثر کودکانی که به این بیماری مبتلا میشوند، علائمی را بروز نمیدهند و حتی کودکانی که علامتدار هستند، معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود مییابند. اما از هر ۲۰۰ کودکی که دچار عفونت با ویروس پولیو میشود، یک نفر دچار فلج معمولاً دائمی و بیبازگشت میشود که علاجی برای آن وجود ندارد. اگر این فلج عضلانی عضلات تنفسی را دچار خود کند، بیماری ممکن است کشنده باشد.
خانواده ابوالجدیان، مانند بسیاری دیگر، اکنون در یک اردوگاه چادری شلوغ، در نزدیکی انبوه زباله و فاضلاب کثیف که به خیابانها سرازیر میشود، زندگی میکنند که به گفته امدادگران، محل نشو و نمای بیماریهای منتقلشونده از راه مدفوع مانند فلج اطفال است.
سازمان ملل اخیراً طرحهایی را برای آغاز یک کارزار واکسیناسیون برای جلوگیری از شیوع فلج اطفال و محافظت از خانوادههای دیگر در برابر از مصیبتهای مشابه ارائه کرده است.
این خانواده ۱۰نفری خانه خود را در شهر بیت لاهیه در شمال غزه ترک کردند و از پناهگاهی به سرپناه دیگر رفتند تا سرانجام در یک چادر در مرکز شهر دیرالبلح مستقر شدند.
مادر خانواده میگوید: «پسرم به دلیل تداوم آوارگی ما واکسینه نشد. ما در چنین شرایط بهداشتی بدی در این چادرها زندگی میکنیم، نه دارو وجود دارد پناه گرفتهایم که نه دارو، نه مراکز بهداشتی و نه مکملی.»
او که مادر هشت فرزند است میگوید از دانستن این موضوع که پسرش دچار فلج اطفال شده است، «بهتزده شد.»
سازمان جهانی بهداشت میگوید دستکم دو کودک دیگر مبتلا به فلج در باریکه غزه شناسایی شدهاند و نمونههای مدفوعشان به آزمایشگاهی در اردن فرستاده شدهاند تا علت بیماری آنها معلوم شود.
وقفه انساندوستانه برای کارزار واکسیناسیون
«عمار عمار»، سخنگوی یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل)میگوید برای واکسینه کردن اکثریت کودکان زیر ۱۰ سال غزه برقراری آتشبس ضروری است. سازمانهای بهداشتی به دنبال توقف درگیری هستند. بسیاری از کودکان فلسطینی در مناطقی از غزه زندگی میکنند که عملیات نظامی مداوم ارتش رژیم صهیونیستی دسترسی به آنها را دشوار میکند.
عمار میگوید: «بدون وقفه کوتاهمدت انساندوستانه یا آتشبس راه انداختن کارزار واکسیناسیون فلج اطفال به دلیل تداوم دستورها برای تخلیه مناطق و آوارگی کودکان و خانوادههایشان ناممکن خواهد بود. چنین شرایطی میتواند علاوه بر کودکان برای تیمهای واکسیناسیونی که میخواهند به آنها دسترسی پیدا کنند، بسیار خطرناک باشد.»
سازمان ملل قصد دارد از شنبه آینده اقداماتی را برای واکسینه کردن دستکم ۹۵ درصد از ۶۴۰۰۰۰ کودک در نواز غزه آغاز کند. به گفته یونیسف، در حال حاضر ۱.۲ میلیون دوز واکسن فلج اطفال به غزه رسیده است و ۴۰۰۰۰۰ دوز دیگر نیز در هفتههای آینده وارد خواهد شد. مقامات رژیم صهیونیستی میگویند که به کامیونهای سازمان ملل که بیش از ۲۵۰۰۰ ویال واکسن را حمل میکنند، اجازه داده است تا از روز یکشنبه از گذرگاه کرم شالوم عبور کنند و وارد نوار غزه شوند.
عمار میگوید: «اگر این اقدامات اجرا نشود،ممکن است پیامدهای فاجعهباری نهتنها برای کودکان غزه، بلکه برای کشورهای همسایه و حتی کشورهای دیگر فراتر از مرزهای منطقه رخ دهد.»
نوین ابوالجدیان در چادر خانواده در اردوگاهی در شهر دیرالبلح، به کوچکترین پسرش خیره شده است که در یک صندلی ماشین پلاستیکی تبدیلشده به گهواره بیحرکت درازکشیده است و هفت فرزند دیگرش دور او جمع شدهاند.
او میگوید: «امیدوارم که او دوباره مثل خواهر و برادرهایش شود و بتواند بنشیند و حرکت کند.»
ارسال نظر